Unia Rdzennych Suwerenów
Słowianie, podobnie jak inne ludy wczesnośredniowieczne, wykorzystywali gliniane naczynia do różnych celów codziennego życia. W kulturze słowiańskiej ceramika była nie tylko funkcjonalna, ale także pełniła rolę symboliczną i estetyczną. Naczynia gliniane były szeroko stosowane do przechowywania żywności, wody, gotowania, a także w rytuałach religijnych.
Gliniane naczynia były niezbędne w codziennym życiu Słowian, a służyły głównie do:
Produkcja naczyń glinianych w kulturze słowiańskiej była często procesem rękodzielniczym. Zajmowali się tym rzemieślnicy zwani garncarzami. W zależności od regionu, technika wypalania gliny mogła się różnić, ale zazwyczaj polegała na wypalaniu naczyń w ogniskach lub piecach w temperaturze, która powodowała utwardzenie gliny i nadanie jej trwałości.
W ceramice słowiańskiej często wykorzystywano:
Gliniane naczynia w kulturze słowiańskiej nie pełniły tylko funkcji użytkowych, ale także były często używane w rytuałach np.: gliniane dzbany, misy czy kielichy były wykorzystywane szczególnie podczas ważnych obrzędów, takich jak święta plonów, wiosenne lub jesienne rytuały.
Gliniane naczynia miały również swoje znaczenie symboliczne. Glina, jako materiał pochodzący z ziemi, symbolizowała związek człowieka z naturą, płodność, a także cykl życia i śmierci. W tradycji słowiańskiej ziemia była uważana za źródło życia, a praca z gliną miała często charakter sakralny. Wierzono, że garncarz, tworząc naczynia, uczestniczy w tworzeniu czegoś, co łączy świat ludzi i bogów.
W słowiańskiej ceramice często występowały proste, ale symboliczne zdobienia. Charakterystyczne były:
Gliniane naczynia były też często wykorzystywane w ludowym życiu codziennym. Wiele z nich miało formy charakterystyczne dla danego regionu, a ich produkcja była częścią lokalnych tradycji rzemieślniczych. W wielu regionach Europy Słowianie przez wieki wytwarzali ceramikę, która dziś jest ceniona zarówno ze względu na walory użytkowe, jak i artystyczne.
Gliniane naczynia były niezwykle ważnym elementem życia Słowian, pełniąc funkcje zarówno praktyczne, jak i rytualne. Służyły do gotowania, przechowywania żywności, picia, a także w obrzędach religijnych i magicznych. Produkcja ceramiki była istotnym rzemiosłem, które w dużej mierze definiowało życie codzienne, ale także odzwierciedlało głęboką więź Słowian z naturą i ich wierzeniami. Zdobienia naczyń, takie jak motywy roślinne, zwierzęce czy geometryczne, miały znaczenie symboliczne i kulturowe.
Obecnie gliniane naczynia wykorzystywane są głównie z uwagi na swoje prozdrowotne właściwości. Są to najzdrowsze naczynia, jakie można sobie wyobrazić, a przechowywana w nich woda, wino, oleje, inne płyny oraz żywność nabierają zdrowotnych mocy.
Glina oraz wyroby z niej wypalane, ze względu na swoją porowatą strukturę, są doskonałymi pochłaniaczami wszelkich mikrobów i toksyn – podobnie jak węgiel leczniczy. Docenili to duńscy naukowcy, którzy skonstruowali systemy filtrujące i uzdatniające wodę, wykorzystując w tym celu glinę.
Dzięki swojej porowatej strukturze nieimpregnowane i nieszkliwione naczynia na wodę posiadają zdolność oczyszczania wody z mikroplasktiku będącego konsekwencją przechowywania wody w plastikowych butelkach.
Do dziś ludzie w wielu miejscach na świecie, zanim zaczerpną wody do picia ze źródła, najpierw mącą ją, po to, aby nasycić ją oczyszczającymi glinkami, które zabezpieczą ich przez zatruciem ewentualnymi zanieczyszczeniami. Czysta glina była również przez tysiące lat wykorzystywana na wojennych frontach do szybkiego leczenia ran i zabezpieczania ich przed zakażeniem bakteryjnym.
Porowata struktura glinianych naczyń powoduje bezustanną filtrację i oczyszczanie znajdujących się w nich płynów. Zanieczyszczenia zostają uwięzione w glinianych porach. Woda lub inne płyny przechowywane w glinianych naczyniach nabierają głębszego smaku, są przyjemnie schłodzone – nawet w największe upały – i o wiele lepiej zaspokajają pragnienie niż napoje przechowywane w naczyniu z jakiegokolwiek innego materiału.
Według starożytnych mędrców gliniane naczynia łączą w sobie wszystkie żywioły: ziemię, powietrze, ogień i wodę, dzięki czemu nadają przechowywanym w nich produktom wyjątkową energię. I rzeczywiście, żywność w nich przechowywana ma o wiele lepszy smak i dłużej pozostaje świeża.
Glina wpływa również pozytywnie na odczyn pH płynów w niej przechowywanych. Alkalizuje je powodując, że ich pH staje się przyjazny naszemu organizmowi – potrafi zmniejszyć kwasowość nawet tak kwaśnym produktom jak sok z kiszonej kapusty czy ocet jabłkowy. Gliniane naczynia powodują także, iż woda w nich przechowywana strukturalizuje się dzięki potencjałowi elektromagnetycznemu Ziemi, której glina jest permanentną częścią.
Zalety naczyń glinianych:
Aby gliniane naczynie spełniło swoją prozdrowotną rolę, musi być wypalone z czystej, wolnej od metali ciężkich czerwonej gliny. Nie może być szkliwione, ponieważ do produkcji szkliwa wykorzystuje się minerały takie jak kobalt czy ołów. Nie może być także impregnowane żadną substancją. Zdrowe naczynie z gliny musi się „pocić”, kiedy jest w nim woda. Tylko wówczas mamy pewność, że zachodzą procesy oczyszczania i strukturalizacji. W naczyniach glinianych pokrytych szkliwem lub impregnatem procesy takie już nie zachodzą.
Agata Iga Wasilewska
Unia Rdzennych Suwerenów
Unia Rdzennych Suwerenów (URS) 2024.
Wszystkie prawa zastrzeżone