Odpowiedzialność prawna funkcjonariuszy publicznych oraz jednostek o charakterze wykonawczym i orzeczniczym 

Każda próba wymuszenia na człowieku – będącym członkiem URS i członkiem międzynarodowej organizacji pozarządowej The Union of the Indigenous Sovereigns – Autonomy Association  – przyjęcia statusu osoby fizycznej bez jego dobrowolnej, pisemnej i świadomej zgody, stanowi poważne naruszenie przepisów krajowych i międzynarodowych. Może być również kwalifikowane jako próba nielegalnego narzucenia kontraktu handlowego. 

Instytucje takie jak sądy, organy administracji publicznej (w tym Policja), urzędy i organy egzekucyjne działają zarejestrowane w rejestrach gospodarczych – posiadają numery NIP, REGON, DUNS – co jednoznacznie kwalifikuje je jako podmioty obrotu gospodarczego. W takim przypadku ich relacja wobec człowieka ( persona naturalis ) może zostać uznana za stosunek kontraktowy lub próbę jego narzucenia w rozumieniu Uniform Commercial Code (UCC), zwłaszcza §§ 1-308, 3-505, 9-210. 

W sytuacji narzucenia kontraktu wobec osoby, która nie wyraziła zgody ani nie podpisała żadnej umowy, powstaje podstawa do powstania wierzytelności cywilno-handlowej o charakterze odszkodowawczym. W systemie common law (USA), odszkodowania w sprawach naruszenia tożsamości, wolności, godności i statusu jednostki wahają się od 100 000 USD do 5 000 000 USD, w zależności od skali i skutków naruszeń. 

Powstanie wierzytelności następuje automatycznie w momencie: 

• stwierdzenia naruszenia praw człowieka (UDHR, ICCPR, ECHR), 

• udokumentowania próby przypisania niechcianego statusu administracyjnego, 

• braku zgody człowieka na udział w relacji kontraktowej, 

• naruszenia prawa do tożsamości, wolności wyznania i samostanowienia. 

Wierzytelność taka może być następnie: 

• zgłoszona w rejestrze UCC jako secured interest / secured claim, 

• wykorzystana w arbitrażu międzynarodowym lub sądach zagranicznych, 

• stanowić podstawę do raportu dla instytucji ochrony praw człowieka (np. ONZ, Amnesty International, Human Rights Watch). 

Dodatkowo, działania funkcjonariuszy mogą skutkować: 

• zawiadomieniem o przestępstwie z art. 231 KK (przekroczenie uprawnień), 

• naruszeniem art. 266 KK (ujawnienie danych lub nadużycie uprawnień), 

• odpowiedzialnością konstytucyjną i służbową, 

• roszczeniami o charakterze cywilnym, międzynarodowym i handlowym. 

Zgodnie z art. 30 Konstytucji RP – godność człowieka jest nienaruszalna i stanowi źródło wolności oraz praw jednostki. Żadne działanie instytucji publicznej nie może naruszać tej zasady, nawet pod pozorem obowiązku administracyjnego lub procesowego. 

Uznanie człowieka wyłącznie za osobę fizyczną bez jego zgody oznacza redukcję jego statusu do numeru ewidencyjnego – co w świetle prawa międzynarodowego może być traktowane jako forma dehumanizacji i systemowego przymusu, za którą przysługuje prawo do rekompensaty.